در #پردیس_تربیتی_توانا مجموعه نشستهای اندیشهورزی تربیتی را برنامهریزی کردهایم تا مسایل مبتلابه عرصه عمل تعلیم و تربیت را در فضایی سالم به بحث اهالی نظر و عمل بگذاریم و توشهای برای عاملان تربیتی تهیه شود.
امروز، نشست با موضوع #تربیت و #معنویت برگزار شد که جمعی از دوستان لطف کرده و قبول زحمت کردند (انشالله گزارش تفصیلیاش بماند برای بعد).
دکتر علیرضا رحیمی یکی از میهمانان بودند که در حین بحثشان، به نکتهای ویژه اشاره کردند که تقریباً همه را به فکر فرو برد.
ایشان با نقد روش کنونی آموزش #قرآن در مدارس که روی روخوانی تمرکز شده و بیشتر به عربی نزدیک است تا قرآنآموزی، ایدهی بدیلی را مطرح کردند که در کلاسهایشان آن را دنبال میکند. ایشان گفتند که: «هر کسی بنا به نیاز خودش، با یک آیهی قرآن ارتباط ویژه برقرار میکند؛ گویا هر کس بنا به حال و موقعیتش، باید آیه شخصی خودش را بیابد. لذا باید پرسید که آیه شخصی شما چیست؟!».
پ.ن: دکتر رحیمی اشاره کردند که یکی از دانشآموزان دوره متوسطهشان، آیه «الا بذکر الله تطمئن القلوب» را آیه شخصی خودش میدانست و یکی از دانشجویانی که اساساً تیپش به این حرفها نمیخورده، آیه شخصیاش «الیس الله بکاف عبده».
درباره این سایت